Pierwsza wzmianka o latarni morskiej pochodzi z 1715 roku. Wówczas ustawiono światła po obu stronach ujścia Wieprzy. Natomiast w 1885 roku u nasady wschodniego falochronu wybudowano stację pilotów. Budynek wykonany został z czerwonej licowanej cegły. Od strony południowej przylegała do niego kwadratowa wieża. Źródło światła na wysokości 12,2m. Światło stałe, czerwone - miało zasięg 6 Mm. W 1899r. zainstalowano nowe urządzenie świetlne. Pięć lat później światło zostało zamienione na białe, przerywane. W 1927r. dobudowano jedną kondygnację i zbudowano na niej białą latarnię. W pomieszczeniu tym umieszczono optykę pryzmatyczną, tarczową, złożoną z trzynastu segmentów. W 1996 roku przeprowadzona została modernizacja źródła zasilania. Zapewnione zostało nieprzerwane świecenie latarni. W urządzeniu świetlnym została zainstalowana żarówka halogenowa o mocy 100 W. Darłowska latarnia morska narażona jest na bardzo niesprzyjające warunki atmosferyczne. W związku z tym północna ściana została wzmocniona i obecnie jej grubość wynosi 54 cm. Do tej pory budynek nie był udostępniony dla zwiedzających. W sierpniu 2000r. po kapitalnym remoncie polegającym na wzmocnieniu murów, odnowieniu wnętrza, latarnia morska otworzyła swoje podwoje dla licznie odwiedzających nasze miasto gości jak i dla mieszkańców.
|